#use wml::debian::cdimage title="Często zadawane pytania (FAQ) o płytach CD Debiana" NOHEADER=true BARETITLE=true
#use wml::debian::toc
#use wml::debian::translation-check translation="1.42"
%body
Obraz płyty (ang. CD image) jest dokładną reprezentację danych na płycie w formie normalnego pliku komputerowego, który może być np. być przesłany przez Internet. Programy do wypalania płyt mogą użyć tego obrazu by stworzyć prawdziwą płytę.
Jeśli nie możesz znaleźć odpowiedzi na swoje pytanie, możesz poprosić o pomoc na jednej z list dyskusyjnych Debiana. We wszystkich przypadkach, powinieneś przeszukać archiwa list dyskusyjnych zanim wyślesz pytanie na listę. Możesz zapisać się i wypisać z list dyskusyjnych. Jednakże nie musisz być zapisany by wysyłać wiadomość na listę - jeśli nie jesteś, poproś aby były do Ciebie przesyłane kopie odpowiedzi.
Listy dyskusyjne, na których możesz zadawać pytania dotyczące problemów z instalacją:
Obecnie jest około 300 serwerów lustrzanych Debiana (które zawierają kompletną instalację Debiana jako pliki .deb), ale dużo mniej serwerów posiada obrazy płyt Debiana. W wyniku tego serwery z obrazami płyt są stale przeciążone.
Dodatkowo, nikt nie jest entuzjastą włączania większej ilości serwerów z obrazami płyt CD ponieważ traci się w ten sposób na przepustowości (niektórzy ludzie ponownie pobierają od początku nieudane pobrania, zamiast wznowić je od punktu, gdzie połączenie zostało zamknięte) jak również dlatego, że normalny serwer lustrzany jest bardziej atrakcyjny (on pozwala na ciągłe aktualizacje Debiana, lub używanie ,,testowych''/,,niestabilnych'' dystrybucji zamiast stabilnej).
jigdo stara się jak najlepiej wykorzystać ową sytuację, pobierając pliki do budowy obrazu płyty z jednego z 300 serwerów lustrzanych. Mimo to, te serwery lustrzane mają poszczególne pliki .deb, a nie obrazy płyt, więc program musi jeszcze złączyć te pliki by zbudować jeden duży plik obrazu płyty z tych wszystkich plików .deb.
Nie bój się używać jigdo! Złożoność procesu tworzenia obrazu płyty jest kompletnie ukryta przed Tobą - zyskujesz natomiast na tym, że pobierasz z jednego z 300 serwerów lustrzanych, który jest najprawdopodobniej bliżej i jest szybszy niż dowolny z serwerów z obrazami płyt Debiana.
Nie, powinieneś pobrać tylko te obrazy płyt, które są odpowiednie dla architektury Twojego komputera, czyli typu sprzętu. Bez wątpienia najpopularniejsza jest architektura Intel (i386), więc większość osób będzie potrzebowało tylko obrazy dla ,,i386''.
W dodatku, w większości przypadków nie ma potrzeby pobierania wszystkich obrazów dla Twojej architektury. Pakiety na płycie są posortowane według popularności: płyta 1 zawiera program instalacyjny i najpopularniejsze pakiety. Płyta 2 zawiera trochę mniej popularne pakiety, płyta 3 jeszcze mniej popularne, itd. Zapewnie nie będziesz potrzebował płyty 3 i wyższych, chyba, że masz specjalne potrzeby. (A w przypadku gdybyś potrzebował później pakietu, a ten nie będzie się znajdował na pobranych przez Ciebie płytach, możesz zawsze zainstalować ten pakiet bezpośrednio z Internetu.)
Co więcej, dla każdej architektury są dwie wersje pierwszego CD, normalna i non-US. Potrzebujesz tylko jednej z tych płyt! Zobacz niżej,aby dowiedzieć się więcej.
Cytat za stroną o instalacji sieciowej: płyta "network install" lub "netinst" to pojedyncza płyta CD pozwalająca na instalację pełnego systemu operacyjnego. Płyta ta zawiera tylko podstawową ilość oprogramowania wymaganą do rozpoczęcia instalacji i dociągnięcia reszty pakietów z Internetu.
Jeśli chcesz zainstalować Debiana tylko na jednym komputerze mającym tanie połączenie z Internetem, ta opcja instalacji może okazać się najszybszą i najłatwiejszą, bowiem ściągasz tylko te pakiety, które zostały wybrane do instalacji na Twoim komputerze, co oszczędza zarówno czas jak i przepustowość.
Są to płyty zawierające pakiety, które zmieniły się między wersją rev0, a późniejszymi wersjami (inaczej: podwydaniami) obecnej dystrybucji stabilnej. Na przykład po dodaniu do zestawu płyt 3.0rev0 płyty ,,update-3.0rev2'' zestaw ten staje się zestawem 3.0rev2.
Wystarczy pobrać albo płytę uaktualniającą albo zwykły zestaw płyt, nie oba!
Zdarza się, że można kupić od sprzedawców zestaw płyt ze starszego podwydania oraz płytę uaktualniającą do najnowszego podwydania. Jest to zupełnie poprawny sposób dystrybucji Debiana na płytach.
Co natomiast, jeśli z jakiegoś powodu nie chcesz pobierać płyty uaktualniającej, mimo że posiadasz pełny zestaw płyt z poprzedniego podwydania? W takim przypadku rozważ użycie funkcji aktualizacji programu jigdo: może on przeczytać zawartość starych płyt, pobrać tylko pliki które zmieniły się między podwydaniami i utworzyć nowy zestaw płyt. Mimo wszystko zostanie jednak pobrana ilość danych porównywalna z wielkością płyty uaktualniającej.
Są dwa typy obrazów płyt, płyty ,,binarne'' zawierające prekompilowane, gotowe do użycia programy, oraz płyty ,,źródłowe'', zawierające kod źródłowy programów. Ogromna większość ludzi nie potrzebuje płyt źródłowych; nie musisz ich ściągać, chyba że masz naprawdę jakiś ważny powód, by to zrobić.
Istnieją dwie odmiany płyty ,,binary-1'', jedna zawierająca oprogramowanie z kategorii ,,non-US'', a jedna bez niego. Oprogramowania non-US nie można legalnie przechowywać na serwerach znajdujących się w USA. Kiedyś powodem tego był znajdujący się w nich kod wykorzystujący silną kryptografię. Dziś - fakt, że programy te używają opatentowanych w USA algorytmów.
Wszyscy powinni pobierać do własnego użytku odmianę ,,non-US''; ta druga jest przydatna tylko sprzedawcom płyt i serwerom lustrzanym znajdującym się w USA. Pozostałe płyty z binariami nie zawierają oprogramowania wymagającego podobnych środków ostrożności; będą działać bez żadnych problemów z dowolną odmianą pierwszej płyty z binariami.
Podobna sytuacja ma miejsce w przypadku odmian source-1 i source-1_NONUS.
Debian jest dość wymagający w stosunku do licencji oprogramowania: tylko programy wolne w sensie Wytycznych Debiana dotyczących Wolnego Oprogramowania mogą wejść do właściwej dystrybucji. Wszystkie inne programy, które nie są wolne (ang. non-free) - na przykład nie jest dostępny ich kod źródłowy - nie są oficjalnie wspierane.
Każdy może w dowolny sposób używać, kopiować i sprzedawać oficjalne płyty CD (osoby mieszkające w USA powinny zwrócić uwagę na ograniczenia dotyczące płyt non-US). Natomiast pakiety z kategorii ,,non-free'' (oraz "non-US/non-free") mają ograniczenia które uniemożliwiają te działania, dlatego nie są umieszczone na oficjalnych płytach.
Czasem ktoś jest na tyle uprzejmy, że stworzy nieoficjalne obrazy non-free. Jeśli nie znajdziesz żadnych odnośników na tej witrynie, możesz zapytać na liście debian-cd.
Tak — o ile nam wiadomo, Debian to jedyna dystrybucja oferująca pełnowymiarowe obrazy płyt DVD tworzone co tydzień. Ze względu na wielkość, są one dystrybuowane wyłacznie przy pomocy jigdo.
Obecnie są dostępne tylko nieoficjalne obrazy DVD edycji niestabilnej i oficjalne obrazy edycji testowej.
Oficjalne obrazy płyt są budowane przez osoby z zespołu Debian CD i za każdym razem są one w jakiś sposób testowane, aby mieć pewność, że działają. Jeżeli zostaną już oficjalnie wydane, to nie mogą ulec zmianie. Nawet jeśli okarze się, że są uszkodzone, nie będą naprawiane, tylko zostanie wydana kolejna wersja o innym numerze.
Nieoficjalne obrazy płyt mogą być tworzone przez dowolne osoby (kogoś z zespołu Debian CD, przez innych deweloperów, lub nawet przez bardziej zaawansowanych użytkowników). Zazwyczaj są one bardziej aktualne, ale przechodzą mniej testów. Niektóre mają nowe funkcje rozszerzające funkcjonalność (np. instalator obsługuje więcej urządzeń). Pojawiają się nietypowe rozmiary obrazów (np. DVD, tzw. ,,business card'' itp.), lub dołączane są dodatkowe pakiety oprogramowania nie zawarte w archiwach Debiana.
Tak zwana ,,live CD'' to płyta zawierająca kompletny zainstalowany system. Nie trzeba instalować niczego na dysku twardym — wystarczy uruchomić system z płyty i od razu można z niego korzystać. Wszystkie programy uruchamiane są bezpośrednio z płyty.
Nie istnieją oficjalne live CD Debiana. Chcielibyśmy jednak polecić Knoppix-a, który jest oparty na Debianie — bardzo przydatna i pełnowartościowa płyta live CD!
Następujący tekst odnosi się tylko do architektury i386. W przypadku pozostałych architektur tylko z pierwszej płyty można załadować system (oprócz arm, w przypadku której nie można załadować systemu z żadnej płyty).
Niektóre komputery PC zgodne z IBM wymagają jądra ze wybranymi specjalnymi opcjami lub nałożonymi odpowiednimi łatami. Dlatego płyty zawierają kilka obrazów jądra:
Jądra odpowiadają różnym obrazom dysków na serwerze FTP dla dystrybucji stable i \ testing. Jeśli w ogóle nie możesz załadować systemu z płyty CD możesz zapisać jądro na dyskietce i z niej załadować system.
Zależnie od tego, na ile wspierana jest dana architektura, obrazy płyt są dostępne z różnych miejsc:
Tylko wtedy robimy oficjalne wydanie ,,stabilne'' gdy uważamy, że ono naprawdę zasługuje, by je tak nazwać. Niestety to oznacza że wydania stabilne pojawiają się co około półtora roku...
Jeśli potrzebujesz bardziej aktualnych wersji części oprogramowania Debiana, możesz zainstalować wersję ,,stabilną'' i później uaktualnić (przez sieć) te części które chcesz z dystrybucji ,,testowej'' — możliwe jest mieszanie oprogramowania z różnych wydań.
Oprócz tego, możesz sprawdzić nieoficjalne wydania obrazów płyt wersji testowej, które są generowane automatycznie co tydzień. Jednakże zauważ, że nie ma poprawek problemów z bezpieczeństwem dla ,,testowej'' dystrybucji — w najgorszych przypadkach, może minąć kilka tygodni zanim luki zabezpieczeń będą naprawione. Nie używaj wersji ,,testowej'' na serwerach!
Notka na dole strony obrazów płyt zawsze pokazuje numer wersji ostatniego wydania.
Co do stron lustrzanych, oferujących bezpośrednie pobieranie HTTP/FTP, większość z nich używa ,,standardowego'' schematu. /<wersja>/<architektura>/<nazwa_obrazu>.iso, na przykład /3.0_r1/i386/binary-i386-1.iso lub /3.0_r1/source/source-1.iso.
Jeśli używasz jigdo, suma kontrolna obrazu jest automatycznie sprawdzana po utworzeniu obrazu. W przypadku pobrań przez HTTP lub FTP, użyj narzędzia md5sum by obliczyć sumy kontrolne pobranych plików, a następnie porównaj je z sumami kontrolnymi w plikach MD5SUMS, które są dystrybuowane razem z plikami jigdo oficjalnego wydania. Program md5sum dla systemów Windows można pobrać z naszego serwera; dostępny jest również kod źródłowy.
By upewnić się, że obrazy zostały nie tylko pobrane poprawnie, ale są rzeczywiście oficjalnymi obrazami, musisz również zweryfikować podpis GnuPG pliku MD5SUMS używając zbioru kluczy GPG Debiana. Szczególnie wydawców płyt CD zachęcamy do zrobienia tego.
Jeśli chciałbyś łatwo sprawdzić wiele obrazów płyt lub wypalonych płyt pod systemami Unix/Linux, wtedy skrypty checkiso # checkiso mogą znacznie ułatwić pracę.
Użyj programu
cdrecord,
wydając z konsoli polecenie (jako root):
nice --18 cdrecord -eject -v speed=2 dev=0,6,0 -data -pad binary-i386-1.iso
Dla Linuksa są też programy pod X Window, takie jak X-CD-Roast, gcombust, Gnome Toaster i KreateCD. Zwróć uwagę na to, że są to wszystko nakładki na cdrecord.
Po uruchomieniu X-CD-Roast, naciśnij na Setup i wybierz zakładkę HD settings. Przekopiuj obraz płyty Debiana do jednego z katalogów wymienionych w tabeli. (Jeśli tabela jest pusta, wpisz ścieżkę katalogu, który chcesz używać jako katalog tymczasowy i naciśnij na Add.) Następnie OK by wyjść z konfiguracji. Teraz wybierz Create CD a następnie Write Tracks. Wybierz zakładkę Layout tracks, zaznacz linię pokazującą nazwę obrazu i naciśnij Add, następnie wybierz Accept track layout. Na koniec pozostaje nacisnąć Write tracks.
To może być mały problem, ponieważ wiele programów Windows używa własnego formatu obrazów płyt. Aby wypalić obraz .iso najpewniej będziesz musiał użyć ,,specjalnego'' menu. Szukaj opcji takich jak ,,ISO9660 file'', ,,Raw ISO image'' lub ,,2048 bytes/sector''. (Uwaga: inne wartości ,,bytes/sector'' są nieodpowiednie!) Niektóre programy nie oferują takich możliwości; użyj innego programu (zapytaj przyjaciela lub współpracownika). Poniżej zamieściliśmy kilka przydatnych informacji, jak nagrać obraz płyty używając danych programów:
Jeśli możesz przekazać aktualne informacje o innych programach,
prosimy daj nam znać.
Program Toast dla for Mac OS powinien pracować dobrze z
plikami .iso. Możesz być dodatkowo pewny, gdy podasz
kod wydawcy 'creator code' CDr3 (lub gdy to możliwe CDr4) i wpisać kod
iImg używając na przykład FileTyper. Podwójne naciśnięcie na pliku otworzy go
bezpośrednio w Toast, bez potrzeby przenoszenia go metodą przeciągnij-i-upuść lub
używania menu File-Open (Plik-Otwórz). Inną możliwością jest program Disk Copy (dołączony do Mac OS
X 10.1 i wyższych): Po otworzeniu programu Disk Copy (w
folderze /Applications/Utilities), wybierz
Burn Image... w menu Image i wybierz obraz płyty do
wypalenia. Sprawdź jeszcze ustawienia i naciśnij
Burn. Oprócz tego dla platformy
Mac OS X
jest dostępny również program
cdrecord
Nie ma odgórnie narzuconego sposobu opisywania. Jednakże zalecamy, byś
używał następujących schematów by uniknąć nieporozumień: Na przykład: Jeśli chcesz rozróżniać między wersją ,,Non-US'' i
wersją ,,non-Non-US'' pierwszej płyty binarnej/źródłowej, możesz ją opisać
jako np. Official Source-1 Non-US. Jednakże nie jest to
wymagane. Jeśli masz wystarczająco miejsca, możesz również dodać nazwę kodową
do pierwszej linijki, na przykład: Debian GNU/Linux 3.0 ,,Woody''. Zauważ że możesz oznaczać płyty jako Official
tylko wtedy, gdy obrazy tych płyt mają
sumy kontrolne, które odpowiadają sumom kontrolnym na stronie
pliki jigdo
oficjalnego wydania.
Każda płyta, której suma kontrolna jest inna (np. twoje własne dzieło) musi być wyraźnie oznaczona
jako Unofficial, na przykład: Nie ma oficjalnych graffik na okładki płyt
Debiana, ale wiele osób stworzyło miłe dla oka obrazy
na okładki. Zobacz oddzielną stronę
grafik.
Jeśli chcesz zainstalować Debiana na większej liczbie maszyn a
następnie mieć te instalacje w miarę aktualnym stanie (np. poprawki
bezpieczeństwa), instalowanie z CD-ROM-u nie jest idealne, ale również nie
jest dobrym pomysłem instalowanie przez Internet, ponieważ pakiety będą musiały to be
być pobierane ponownie dla każdego komputera. W tym przypadku, powinieneś utworzyć
lokalny cache. Masz trzy opcje do wyboru: Instalowanie na dużej liczbie maszyn może być trudne.
W pełni automatyczna
instalacja (FAI — fully automatic installation), która jest również dostępna
jako pakiet Debiana, może Ci przy tym zadaniu pomóc. Poza lokalnym serwerem lustrzanym Debiana,
potrzebujesz też dużo miejsca na dysku. Skrypty generujące płytę znajdują się w
pakiecie debian-cd. Jednakże, najczęściej lepszym pomysłem jest użycie
aktualnego kodu z CVS. (Ciągle powinieneś jednak spojrzeć na zależności
pakietu by upewnić się, że posiadasz wszystkie potrzebne narzędzia.) By pobrać aktualną wersję CVS, upewnij się, że posiadasz zainstalowane
cvs. Z pustego katalogu wydaj następujące komendy: Jeśli spróbujesz użyć tych skryptów, sprawdź
archiwum listy dyskusyjnej
debian-cd by znaleźć rozwiązania problemów, które na pewno się
pojawią. :-) Kroki potrzebne, jak stworzyć swój własny serwer lustrzany i aktualizować
go na bieżąco opisane są na osobnej
stronie.
Debian GNU/{Linux|Hurd}
<wersja>[<podwersja>]
Official
{<platforma> Binary|Source}-<numer>
Debian GNU/Linux 3.0
Official i386
Binary-1
Debian GNU/Linux 3.0 rev1
Official
alpha Binary-2
Debian GNU/Linux 3.0 rev1
Official
Source-1
Debian GNU/Linux 3.0 rev1
Unofficial
Non-free/Non-US
deb http://10.0.0.1/cd1/ stable main contrib
Inny URL i oddzielny wpis w sources.list jest potrzebny dla
każdego CD.
To daje Ci najwięcej korzyści z posiadania serwera lustrzanego, bez
męczącego administrowania. Jako, że możesz ustawić limity dla serwera
proxy dotyczące zużycia powierzchni dyskowej, jest to korzystne nawet dla systemów
posiadających ograniczone miejsce na dysku, a ma dodatkowo tą zaletę nad typowym serwerem
lustrzanym, że pobierasz tylko te pakiety, które
instalujesz, co zaoszczędza łącze i czas.
Squid może być skonfigurowany, by to robić przez dodanie linii do
/etc/squid.conf:
refresh_pattern debian.org/.*.deb$ 129600 100% 129600
$ export CVSROOT=:pserver:anonymous@cvs.debian.org:/cvs/debian-boot
$ cvs login
[zostaw puste hasło - naciśnij Enter]
$ cvs checkout -AP debian-cd
$ cvs logout